سلام.مطلب جالبي بود.اما طبق معمول مخالف يه قسمت هاييش هستم.اما برا اين يکي واقعا مخالف يه سري جاهاشم.چون حس ميکنم به يه سري توهين ميشه.به نظر شما واقعا اگه کسي رابطه جنسي داشته باشه حالا به هر شکلي.چه خودارضايي و چه...ميشه گناهکار و زيانکار؟؟!!!گناه کرده ولي نميشه اينجور هم محکومش کرد.به نظرم يکم زياد همه چي رو به ديد دين نگاه ميکنين.يکم بياين علمي بهش نگا بندازيم.ما از درون اونايي که طرفش ميرن خيلي بي خبريم.وقتي باهاشون حرف بزنيم با خبر ميشيم.آره کار اشتباهي هست،بايد طرف خودش رو نگه داره ولي نميشه با حضرت يوسف مقايسه کنيم.جضرت يوسف مطمئنا مرحله اي بوده که پيامبر شده.اين رو ميدوني خيلي وقتا نياز جنسي نيست که باعث ايجاد رابطه ميشه؟خيلي وقتا خلا هاي روحين.ميخواد پرشون کنه،جاهاي خالي رو،کمبودهارو برا مدت کوتاهي که شده پر کنه.عينه به چشم اين افراد رو ميبينم.يکي با غذا خوردن زياد،يکي با زيارت رفتن پشت هم،يکي با نت،يکي با رابطه معمولي دختر پسرو...هرکسي بسته به شخصيتش و شرايط و کمبودهاش يه جوريه.ناعادلانه نيست اينجور باهاش رفتار بشه؟ما مشکلمون اينه که هيچ وقت خودمون رو جاي طرف مقابل نميذاريم.با تقويت ايمان درست ولي راهکار چيه؟اين که بگيم ايمان رو قوي کن و نرو دنبال اين چيزا چون زشته به نظرتون اثري داره؟بهتر نيست با پيامدهاي روحي رواني آشنا کنيم؟بهتر نيست طرف رو بگيم با خودت آشنا شو آروم آروم بذار کنار؟بهتر نيست برا طرف قضيه رو توضيح بديم بدون اينکه بگيم گناه کردي؟اون موقع طرف خودش قضيه رو ميقهمه ميذاره کنار.مشکل ما تا حدود زيادي کم ايماني هست ولي خيليش هم بي آگاهيه.نميدونم،شايدم من اشتباه ميکنم.معذرت اگه تند گفتم،منظور خاصي نداشتم