http://kimia1224.parsiblog.com/Posts/94/

در ادامه ی لینک و پست قبل باید بگوییم که :

  «قلاده های طلا» را می‌توان حاصل جمع دو چیز دانست. یکم؛ هوش سیاسی فیلم‌ساز و دوم؛ توجه جدی به فرم سینمایی . فیلم‌ساز با هوشی مثال زدنی که تقریباً در میان فیلم‌سازان ایرانی بی‌نظیر است، از بند تعریف خود درون دسته‌های سیاسی داخل کشور رها می‌شود و با اشاره‌ای هوش‌مندانه از کنار آنها می‌گذرد. فیلم دشمن واقعی را خوب تشخیص می‌دهد و در این غفلت نمی‌ماند که بخواهد همه چیز و در نهایت هیچ بگوید.

غیر از این‌ها که گفتم و در همان ادامه، فیلم از یک جهت بزرگ‌ترین اهمیتی را داراست که بی تردید در کل سینمای ایران تا کنون یگانه است. «قلاده های طلا» نخستین فیلمی است که به لحاظ سیاسی از موضع نظام و در داخل نظام روایت می‌شود. فیلم (و فیلم‌سازش) از بیرون، و به عنوان غیر، رخدادهای سیاسی را نظاره نمی‌کند. جهان خود را از چشم همان‌هایی می‌بیند که درگیر آرام کردن اغتشاشات هستند. به همین جهت است که مخاطب با آنها هم‌دل می‌شود و به همین جهت است که می توانیم «قلاده‌های طلا» را اولین فیلم نظام بدانیم، نه به این خاطر که بودجه‌ی آن را نهادهای حکومتی می‌پردازند و یا قصه‌اش این جا رخ می‌دهد، بلکه به این جهت که فیلم، آبرومندانه از نظام سیاسی جمهوری اسلامی دفاع می‌کند و حتی در موضع تهاجم قرار می‌گیرد و از همه مهم‌تر اینکه؛ تاوان همه‌ی این با خردی‌ها و سخت‌کوشی‌هایش را، چه در جشنواره و چه در اکران پس می‌دهد و همچنان مهم‌ترین فیلم سیاسی ایران تا به امروز باقی می‌ماند  .از الان در وب، و شبکه های اجتماعی، این به اصطلاح منورالفکرها، بایکوت و تحریم می کنند و مثل بچه ها می گویند نبینید و کلی ناسزا...

قلاده‌های طلا" که فیلمی است رستگار شده، بدون شک سوهان روح ضد انقلاب و معاندان خواهد شد و اسباب تقویت قلوب مؤمنین به انقلاب؛ پس این فیلم را به همه پیشنهاد کنید و با خانواده و یا مجردی به دیدن آن بروید...تا پول آن صرف آثاری بهتر و کور شدن چشم و لب گزیدن بدخواهان ایران سربلند بشه.

گرد آورنده:..ن...

این فیلم در اکران های خصوصی حتی کسانی که خوبی انقلاب و اسلام عزیز را نمی خواند، به شدت میخکوبشان کرده... سیاسی ترین فیلم تاریخ سینمای ایران موضوع فیلم، فتنه‌ی 88 است و ابوالقاسم طالبی آن‌قدر هنرمندانه فتنه را با جزئیاتش به تصویر کشیده که حتی در حین تماشا هم نمی‌توانی شعفت را پنهان کنی، نگاه بی طرفانه و پرداختن به عمق موضوعی که خیلی ها پوسته اش را دیده اند ، واقعا ستودنی و عالی بود، عالی که می گویم یعنی عالی!در اکران جشنواره فجر در حالی که دوستان از سالن میلاد و نوع آدم هایی که وارد آن می شوند با خبرند، همگی تا پایان فیلم سکوت کرده بودند و نمی توانستند سالن سینما را به هم بریزند...تازه اینان خانواده و بستگان و دوستان منورالفکر طبقه اشراق سینما بودند...با اینحال در ساعت 1 شب به بعد و علی رغم اکران محدود، 3000 نفر از فیلم بازدید کردند و رکورد زد...این فیلم چون تهیه کننده اش، محمد خزائی بود و ایشان دبیر جشنواره فجر شده بودند، از بخش مسابقه جشنواره کنار بود...وگرنه بی شک در چندین رشته، برنده سیمرغ میشد..بی شک...و خود طالبی عزیز می گفت انشاالله از امام زمان جایزه بگیریم...ایشان اصفهانی، و برادر ایشانم مثل خودشان دغدغه مندند در اصفهان...اینجور فیلم هاست که میشود، فیلمی همسو با یگانه راه یگانه خداوند عالم...نه فیلم هایی که راه اسلام ناب محمدی را نمی دانند و مدام باد میشود حبابشان از سوی قشری خاص که هیچ از مسائل و بصیرت نمی دانند. نقل به مضمون، رهبری هم خوششان آمده  از این فیلم. 

  فرم و محتوا، بیننده را میخ‌کوب می‌کند. روایت باورپذیر 100 دقیقه‌ای از عملیات مشترک منافقین، سلطنت‌طلب‌ها، هم‌جنس‌بازها، عوامل سفارت انگلیس، اراذل و اوباش و قمه‌کش‌ها تحت مدیریت سرویس جاسوسی انگلیس و در مقابل، اشراف و اقتدار سیستم امنیتی کشور در شناسایی و زدن این شبکه‌ها و پالایش درونی نیز از چیزهایی است که فیلم طالبی را متمایز می‌کند. گزارشی مستند و بدون رودربایستی از فتنه ساخته است که همین صراحت و اسنادهایش بهترین چاشنی برای دیده شدن و جدی گرفته شدن است.پس از تماشای فیلم (که بیشتر گفتن درباره‌اش درست نیست و تا همین‌جا هم شاید بخشی از داستان را لو داده باشم)،‌ همه اتفاق نظر دارند که فیلم خیلی خوبی است؛خوبی هایش بسیار بیشتر از ضعف است.. به قول خود اصطلاح خود آقای فراستی "فیلم درآمده"، "صحنه‌های شلوغی‌ها عالی است" و از همه مهم‌تر "فیلم باورپذیر است   " و موضوع بسیار ممهم فتنه نسوخته...فقط دوستان، به تک تک المان ها، سمبل ها، معماها توجه کنید...هیچ چیزی در فیلم الکی نیست...دیالوگ ها.."قلاده‌های طلا" آن‌قدر خوب و فاخر هست که نباید معطل این گره هایی که برخی برای اکرانش ایجاد کردند و یا نقدهایی که باز به آن هم وارد است، بماند.

بنای جریان موسوم به روشن‌فکری(کور فکری) سینما و رسانه‌هایش  بر بایکوت این گونه آثار فاخر سینمای ایران است. طبیعی است که این جریان موظف به بایکوت آثاری باشد که از درون یک ملت می‌جوشد اما تصور می‌کنم این بی نزاکتی فرهنگی با استقبال و فروش خوب "قلاده‌ها..."، مانند آوار بر سرشان خراب خواهد شد. ابوالقاسم طالبی مطمئن است و بیمی ندارد، باج نمی دهد، نه به خودی نه به بیگانه! می خواهد بگوید ما فقط یک رهبری گرانقدر و عظیم داریم که کمتر دچار خطا می شوند و عزیزند چون در راه اسلام و خشنودی خدا گام برمی دارند و دیگر بقیه مسوولین هم حتی معصوم که نیستند هیچ، جلوه ای از معصومیت هم نیستند و باید اشتباهاتشان اصلاح شود... فیلم، سنگ‌های خود را بی تعارف وا می‌کند و به هیچ کس و هیچ گروهی بده‌کار نیست.

ادامه دارد در پست بعدی....

http://kimia1224.parsiblog.com/Posts/95/