خبر از حقیقت قرآن، از  زبان مولا علی علیه السلام

ثُمَّ اءَنْزَلَ عَلَیْهِ الْکِتابَ نُورا لا تُطْفاءُ مَصابِیحُهُ، وَ سِراجا لا یَخْبُو تَوَقُّدُهُ، وَ بَحْرا لا یُدْرَکُ قَعْرُهُ، وَ مِنْهاجا لا یُضِلُّ نَهْجُهُ، وَ شُعاعا لا یُظْلِمُ ضَوْؤُهُ، وَ فُرْقانا لا یُخْمَدُ بُرْهانُهُ وَ بُنْیانا لا تُهْدَمُ اءَرْکانُهُ وَ شِفاءً لا تُخْشَى اءَسْقامُهُ، وَ عِزّا لا تُهْزَمُ اءَنْصارُهُ وَ حَقّا لا تُخْذَلُ اءَعْوانُهُ، فَهُوَ مَعْدِنُ الْإِیمانِ وَ بُحْبُوحَتُهُ، وَ یَنابِیعُ الْعِلْمِ وَ بُحُورُهُ، وَ رِیاضُ الْعَدْلِ وَ غُدْرانُهُ، وَ اءَثا فِیُّ الْإِسْلامِ وَ بُنْیانُهُ، وَ اءَوْدِیَةُ الْحَقِّ وَ غِیطانُهُ، وَ بَحْرٌ لا یَنْزِفُهُ الْمُسْتَنْزِفُونَ، وَ عُیُونٌ لا یُنْضِبُها الْماتِحُونَ، وَ مَناهِلُ لا یُغِیضُها الْوارِدُونَ، وَ مَنازِلُ لا یَضِلُّ نَهْجَها الْمُسافِرُونَ، وَ اءَعْلامٌ لا یَعْمَى عَنْهَا السَّائِرُونَ، وَ آکامٌ لا یَجُوزُ عَنْها الْقاصِدُونَ.                                                                            
جَعَلَهُ اللَّهُ رِیّا لِعَطَشِ الْعُلَماءِ، وَ رَبِیعا لِقُلُوبِ الْفُقَهاءِ، وَ مَحاجَّ لِطُرُقِ الصُّلَحاءِ، وَ دَواءً لَیْسَ بَعْدَهُ داءٌ، وَ نُورا لَیْسَ مَعَهُ ظُلْمَةٌ، وَ حَبْلاً وَثِیقا عُرْوَتُهُ، وَ مَعْقِلاً مَنِیعا ذِرْوَتُهُ، وَ عِزّا لِمَنْ تَوَلا هُ، وَ سِلْما لِمَنْ دَخَلَهُ، وَ هُدىً لِمَنِ ائْتَمَّ بِهِ، وَ عُذْرا لِمَنِ انْتَحَلَهُ، وَ بُرْهانا لِمَنْ تَکَلَّمَ بِهِ، وَ شاهِدا لِمَنْ خاصَمَ بِهِ، وَ فَلْجا لِمَنْ حاجَّ بِهِ، وَ حامِلاً لِمَنْ حَمَلَهُ، وَ مَطِیَّةً لِمَنْ اءَعْمَلَهُ، وَ آیَةً لِمَنْ تَوَسَّمَ، وَ جُنَّةً لِمَنِ اسْتَلْاءَمَ، وَ عِلْما لِمَنْ وَعَى ، وَ حَدِیثا لِمَنْ رَوَى ، وَ حُکْما لِمَنْ قَضَى .

سپس کتاب را بر محمد صلی الله نازل فرمود، (کتاب)قرآن نوری است که خاموشی ندارد ، چراغی است که درخشندگی آن زوال نپذیرد ، دریایی است که عمق آن درک نشود ، راهی است که رونده ی آن گمراه نگردد ، شعله ای که نور آن تاریک نشود، جدا کننده ی حق و با طلی است که درخشش برهانش خاموش نگردد ، بنایی است که ستون های آن خراب نشود ، شفا دهندهای است که بیماریهای وحشت انگیز را بزداید ، قدرتی است که یاورانش شکست ندارند ، حقی است که یاری کنندگانش مغلوب نشوند ، قرآ ن معدن ایمان واصل آن است ، چشمه های دانش و دریا های علو م است، سر چشمه ی عدالت نهر جاری عدل است ، پایه های اسلام و ستون های محکم آن است ، نهر های جاری زلال حقیقت و سر زمین ها ی آن است ، دریا یی است که تشنگان آن آبش را تمام نتوانند کشید و چشمه ای است که آبش کمی ندارد ، محل برداشت آبی که هر چه از آن بر گیرند کاهش نمی یابد ، منزلی است که مسافران راه آن را فراموش نخواهند کرد و نشانه هایی است که روندگان از آن غفلت نمی کنند ، کوهسار زیبایی است که از آن نمی گذرند ، خدا قرآن را فرو نشاننده ی عطش علمی دانشمندان و باران بهار برای قلب فقیهان و راه گستر ده و وسیع برای صالحان قرار داده است ، قرآن دارویی است که با آن بیماری وجود ندارد ، نوری است که با آن تاریکی یافت نمی شود ، ریسمانی است که رشته های آن محکم ، پناهگاهی است که قله ی آن بلند ، و توان و قدرتی است برای آن که قرآن را بر گزیند ، محل امنی است برای هر کس وارد آن شود ، راهنمایی است که از او پیروی کند وسیله ی انجام وظیفه است برای آن که قرآن را راه و رسم خود قرار دهد ، بر هانی است برای آن کس که با آن استلال کند ، نجات دهنده ای است برای آن کس که حافظ آن باشد و به آن عمل کند ، و راهبرآنکه آن را به کار گیرد ، و نشانه ی هدایت است برای آن کس که در او بنگرد پس نگهدارنده است برای آن کس که با آن خود را بپوشاند ، و دانش کسی است که آن را به خاطر بسپارد و حدیث کسی که از آن روایت کند ، فرمان کسی است که با آن قضاوت کند .

نهج البلاغه، خطبه 189:

متن کامل   http://www.aviny.com/Nahj/Chapters/kh000027.aspx#link556